آخرین تحقیقات لکنت زبان در آمریکا

آخرین تحقیقات لکنت زبان : نظریه های متغیر من درآوردی و دور از خرد محققان بی تحقیق و دانشمندان بی دانش در مورد لکنت زبان، از مراکزی انتشار می یابند که جملگی در انتشار اخبار نادرست و متعاقب آن، آشفتگی های اطلاعاتی این عارضه سهیم هستند:

• • بنیاد گفتار آمریکا (بنیاد لکنت زبان)

• مرکز ASHA در آمریکا
• انستیتو بهداشت آمریکا
• سازمان بهداشت جهانی و…

مراکزی که خواسته یا ناخواسته با ضایعه عضوی نامیدن لکنت زبان- انگار قسم خورده اند تا عضو مسئول لکنت را کشف نکنند از پای ننشینند!- مسیر شناخت و درمان را به کلی منحرف ساخته اند؛ و هیچ یک در برابر انتشار نظریه های خود، نه مسئولیتی می پذیرند و نه پاسخگو می باشند! اگر به آنچه که تا کنون با نام محقق و دانشمند در این زمینه انتشار یافته دقت کنیم، غیر از نظریه های بی منطق و سلیقه های شخصی مضحک، چیزی نخواهیم یافت.

نظریه هایی که به طور مطلق بار علمی ندارند، ولی توسط گروههای فوق و متعاقب آن در دانشگاهها و رسانه های مختلف جهان منتشر می شوند. اگر بتوان نظریه های عضوی دانستن علت لکنت زبان را « نظریه های علمی » به حساب آورد، باید گفت: بر این علم مر بباید گریست.

جمعی از دانشمندان که با گشاده رویی و تشویق مراکز مختلف در به در به دنبال ژن لکنت زبان می گردند

بی تردید آنها موفق نخواهند شد، چرا که لکنت زبان فقط یک عادت شرطی شده است و نمی توان برای آن ژنی تراشید

در این میان، هیچ یک زیان بارتر و مخرب تر از این نیست که درمان کننده ای با تکیه بر این نظریه های پریشان، به درمان یا مشاوره بپردازد. من تا به حال تا آنجا که توان داشته ام، در کتاب راز لکنت زبان و همچنین در مقالات مختلف این وبسایت، به نقد اصولی و علمی این نظریه ها پرداخته ام. نظر دوستان گروه درمان در طی دوره های درمانی متعدد – که آنها را به راستی باید صاحبنظران واقعی عارضه لکنت زبان دانست – چنین است:

۱) قبل از طی مسیر درمان، بر اساس اطلاعات موجود، فکر می کردم علت لکنت من یک ضایعه یا نقص ژنتیکی، مغزی و یا عصبی است.

۲) تصور اینکه انسان نقص عضوی دارد، در او احساس متفاوت بودن ایجاد می کند، که درد آن از درد لکنت زبان بسیار دردناکتر است.

۳) درمان من از زمانی شروع شد که متوجه شدم لکنت زبان فقط و فقط یک عادت شرطی شده است و پای هیچ اختلال، نقص و ضایعه جسمی در میان نیست.

مشاوره گفتار درمانی

مشاوره با کارشناس گفتار درمانی در کلینیک دکتر فرهمندپور

نام و نام خانوادگی (اختیاری)

شماره همراه*

حال ببینیم آخرین تحقیقات لکنت زبان محققان و دانشمندان برجسته لکنت زبان در آمریکا چیست و نتیجه آن سر از کجا در خواهد آورد؟

دانشمندان موش لکنتی تولید کردند

 آخرین تحقیقات لکنت زبان

 دانشمندان موش لکنتی تولید کردند April 14, 2016

محققان موشهایی را تولید کرده اند که مانند انسان لکنت می کنند. آنها ژن این موشها را مانند جهش ژنتیکی که موجب لکنت انسان می گردند، مهندسی کردند. این پیشرفتی است که می تواند به درمان اختلالات گفتاری منجر شود. اخیرا محققان دانشگاه واشنگتن جهش ژن خاص لکنت زبان را خاطر نشان کرده بودند. لکنت زبان بار سنگینی را به شخص لکنت دار تحمیل می کند. دکتر دنیس دراینا Dennis Drayna ( محقق و دانشمندی که در این زمینه تحقیق می کند ) می گوید هنوز درک ما از علل ایجاد لکنت زبان بسیار اندک است.

 

 ( دنیس دراینا )

Stuttering Foundation Hails New Research
بنیاد لکنت آمریکا* تحقیق جدید دکتر Dennis Drayna را مورد تحسین قرار داد
*(بنیاد لکنت آمریکا یک سازمان غیر انتفاعی است که در سال ۱۹۴۷ به منظور کمک رسانی به افراد لکنت دار تاسیس شده است)

نتیجه آخرین تحقیقات لکنت زبان محققان و دانشمندان معروف:

( صدای موش لکنتی! )

رمز و رازهای اختلال پیچیده ای به نام لکنت زبان با کشف سه ژن لکنت زبان توسط دکتر دنیس دراینا ( مدیر بنیاد لکنت آمریکا، پژوهشگر موسسه ملی ناشنوایی و سایر اختلالات ارتباطی ) کمی روشن تر شد. این تحقیق از اهمیت بالایی برخوردار است، چرا که نشانه دیگری است که معلوم می کند عوامل عاطفی مانند اضطراب یا رفتار غلط والدین موجب لکنت زبان نمی شود. همچنین این پژوهش می تواند راه را برای درمان یک روزه به ما نشان دهد. دکتر دراینا اشاره می کند که بعید است یافته های او بتواند تاثیر فوری در درمان لکنت زبان ایجاد کند؛ با این حال نشان دهنده یک گام بزرگ رو به جلو می باشد.

 

( آقای دنیس دراینا در حال کشف یا اختراع ژن لکنت زبان )

آقای دراینا را با ژنهای لکنتش رها کنیم و به خانم و آقای پروفسورIngham  بپردازیم. سالهاست که آنها به همراه گروه محققان دیگر، با دستگاههای پیشرفته MRI در لابلای لایه های مغز به دنبال ضایعه مغزی منجر به لکنت زبان می گردند. آنها نیز مانند دکتر دراینا مورد تحسین و احترام مراکز مختلف لکنت زبان هستند- تا کور شود هر آنکس که نتواند دید- اما پرسش این است: آیا تا به حال موفق به کشف ضایعه، نارسایی یا اختلال مغزی منجر به لکنت زبان شده اند؟ بی تردید پاسخ منفی است و همیشه نیز منفی خواهد بود؛ زیرا آنها اساسا سوراخ دعا را گم کرده اند. لکنت زبان فقط و فقط یک عادت شرطی شده است و نمی توان علت آنرا در اندامهای بدن جستجو نمود.

آن یکی در وقت  استنجا  بگفت       که مرا با بوی جنت  دار جفت

گفت شخصی خوب ورد آورده‌ای       لیک  سوراخ دعا  گم کرده‌ای

 ( آخرین تحقیقات لکنت زبان )

این دانشمندان! به جای ارائه مدارک ضایعه مغزی منجر به لکنت زبان، دهها سال است که نظریه های این چنینی صادر می کنند و ژست عالمانه می گیرند )

صحبتهای ضد و نقیض دکتر دراینا در آخرین تحقیقات لکنت زبان:

• سه ژن عامل لکنت زبان را کشف کرده ام.
• این کشف نشان می دهد که فشارهای روانی نمی توانند عامل ایجاد لکنت زبان گردند.
• بعید است یافته های من بتواند تاثیر فوری در درمان لکنت زبان ایجاد کند.
• تحقیقات لکنت زبان من به مفهوم گامی بزرگ رو به جلو است.
• هنوز درک ما از علل ایجاد لکنت زبان بسیار اندک است.

 ( موش بینوا در اثر مهندسی ژنتیکی به جای جیر و جیر می گوید: ج ج ج جیر!! آیا این دانشمندان را نباید تشویق کرد؟ ) 

* معلوم نیست اگر ایشان  سه ژن عامل لکنت زبان را شناسایی کرده، پس چرا درک او از عامل ایجاد لکنت زبان بسیار اندک است؟! 

* آقای دکتر  چگونه نتیجه گیری کردند که فشارهای روانی نمی توانند در ایجاد لکنت زبان نقشی داشته باشند؟ طبق کدام آزمون؟ کدام آمار؟

من فقط به یک نمونه اشاره می کنم: تا دو دهه پیش که اغلب کودکان را در سنین ۲-۵ سالگی ختنه می کردند، ۲۵% مراجعین ( کودک یا بزرگسال ) دارای لکنت زبان را کسانی تشکیل می داند که شروع لکنت خود یا فرزند را ترسیدن (= فشار روانی ) از ختنه گزارش می کردند. از دو دهه پیش تا به حال که کودکان را در نوزادی ختنه می کنند ( در این دوران، ترس در حافظه نوزادان نقش نمی بندد ) دیگر شاهد آغاز لکنت زبان در اثر ختنه نیستیم.

 

اگر ایشان به جای دستکاری ژنتیک موشهای ننه مرده، از والدین افراد دارای لکنت زبان پرس جو می کرد، متوجه می شد که این عارضه فقط به دو صورت ایجاد می شود:

1. در اثر فشار روانی بیش از آستانه تحمل کودکان- تا قبل از مرحله ششم تکامل گفتاری- ( کتاب راز لکنت زبان )
   
2. در اثر تقلید از گفتار لکنت دار شخصی دیگر- و یا تقلید از شبه لکنت خود که به علت ضعف زبان کودک پدید می آید.

آنچه انسان را به حیرت می اندازد، تحسین محققان بی تحقیق و دانشمندان بی دانشی است که با انتشار ایده های مضحک و دور از خرد خود، اینچنین موضوع لکنت زبان را به بیراهه می کشانند و افراد لکنت دار را به سخره می گیرند!

آخرین تحقیقات لکنت زبان

( جمعی از محققان لکنت دار لکنت زبان )

شاید علت این همه آشفتگی ها و ندانم کاری ها را بتوان در دو عامل زیر جستجو نمود:

۱) اغلب محققان برجسته و پایه گذار لکنت زبان – که همچنان منبع اطلاعاتی محققان جدید هستند – خود در دام این عارضه گرفتار بوده اند. در کتاب راز لکنت زبان به تفصیل آمده است که چرا و چگونه  این افراد مسیر شناخت و درمان را خواسته و ناخواسته منحرف ساخته اند؛ و چرا آنان را نمی توان صاحبنظر بی غرض مشکل خویش دانست. ولی آنچه مسلم است، محققان، نویسندگان، استادان و درمانگران تا به امروز، به تقلید کورکورانه از آنها پرداخته اند!

۲) شناخت ماهیت و واقعیت لکنت زبان، به تعامل و تماس مستمر با این افراد نیاز دارد؛

ولی دانشمندان و محققانی که به دنبال ژن و نیز ضایعه مغزی منجر به لکنت بوده اند، هرگز زمانی برای این مهم نداشته اند.

چندی پیش یکی از دوستان فرهیخته گروه درمان می گفت: « همه کار می کنند تا زندگی کنند،

ولی من متوجه شده ام که درمانگر لکنت زبان باید زندگی کند تا بتواند کارش را به درستی انجام دهد. »

 

شخصی که به قصد ماهیگیری از منزل خارج می شود، لازم است از محل زندگی ماهی اطلاع داشته باشد و گرنه، شب دست خالی باز می گردد. اینکه می بینیم هیچ اطلاع علمی در مورد لکنت زبان انتشار نیافته، علتش این است که محققان آن بیراهه رفته اند؛ به همین دلیل است که همیشه دست خالی باز گشته اند. پکیج لکنت زبان در ذهنیت شخص ساخته و پرداخته می شود و ذهنیت، نتیجه کارکرد و فعالیت مغزی است و نه خود سلول های مغز که بتوان آسیب منجر به لکنت را در MRI یا ژن شناسایی نمود.

 

( پنداری این تصویر و شعر مولانا، وصف حال مقلدان نظریه های لکنت زبان باشد! )

حال ببینیم نتیجه این ندانم کاری ها به کجا می انجامد؟

یک) شخص لکنت دار

۱- احساس متفاوت بودن – جوان از اینکه می بیند دانشمند و محقق او را به ناحق نقص عضوی می خواند، فشار روانی سنگین و وصف ناپذیری را بر دوش می کشد ( احساس متفاوت بودن. ) احساسی که درد آن، دردناک تر از لکنت کردن است.

۲- انحراف از مسیر درمان – وقتی جوان می بیند کسی او را درک نمی کند، او را متفاوت می نگرند و روشهای درمان موجود جوابگوی نیازها و آرامش او نیستند، به ناچار دست به اقدام های مخرب و بیراهه می زند و از مسیر درمان خارج می شود:

( مسیر درمان کدام است؟ فقط تعامل درمانجو با مربی می تواند آنرا مشخص کند )

• خود درمانی ( بارها به این نکته پرداخته ام که درمان لکنت زبان با موضوع واهی خود درمانی امکان ناپذیر است )
• پناه بردن به فعالیت در شبکه های اجتمایی مختلف ( برای اقناع حس مطلوب « ارتباطات » )
• گشتن به دنبال درمانهای کوتاه مدت ( که این افراد به راحتی طعمه تبلیغاتی می شوند که وعده درمان سریع می دهند )

دو) گفتار درمانها

گفتار درمانهایی که از اطلاعات و نظریه های غیر علمی و بی خرد موجود تغذیه می کنند و به تقلید از آنها می پردازند، دست و پای خویش را در شناخت و نیز درمان لکنت زبان می بندند و چون در خلاء اطلاعاتی قرار می گیرند و نمی توانند پاسخگوی انتظارات درمان جویان خود باشند، مجبور می شوند همانند درمانجویان، به بیراهه های درمان روی آورند:

• فروش و تبلیغ انواع دستگاههای لکنت شکن!
• اجرای تمریناتی برای تقویت اندامهای گفتاری و تلفظی ( بر این اساس از او می خواهند کلماتی را تکرار کند که صدای اول آنها، صداهای مشکل شخص باشد: باران، بستنی، بهرام، بادبزن، بیراهه و… )
• همکاری با روان شناس ( باید دانست لکنت زبان اساسا یک مشکل روانی نیست و تنها متولیان آموزش دیده این عارضه فقط گفتار درمانها می توانند باشند )
• فعالیت در شبکه های اجتمایی ( همانطور که فعالیت در این شبکه ها، سبب حس مطلوب ارتباطات و انجام کارهای نکرده در جوان لکنت دار می شود، در تعدادی از گفتار درمانها نیز احساسِ بودن، فعالیت و به حساب آمدن تولید می کند!)
• درمان از راه دور ( لازمه درمان پایدار لکنت زبان، ارتباط سینه به سینه و مستمر درمانگر با درمانجوست. درمان از راه دور هم بیراهه ایست مانند خود درمانی، که اگر تا پایان عمر هم ادامه یابد، باز موجب رضایت پایدار درمانگر و درمانجو نخواهد شد )

لکنت زبان فقط به دو صورت آغاز می شود:

۱- در اثر فشار روانی ( = ترس، استرس، حسادت، احساس ناامنی ) بیش از آستانه تحمل خردسالان

آخرین تحقیقات لکنت زبان

2- در اثر تقلید

حال ببینیم در روز جهانی لکنت زبان ( اول آبان ماه ) متخصصان تیم لکنت در ایران چگونه والدین را راهنمایی می کنند؟

« تلاشی برای آگاه سازی جامعه از لکنت – آیا می دانید آخرین تحقیقات لکنت زبان نشان داده اند که:

۱) ترس و استرس عامل ایجاد لکنت نمی باشند؟

۲) لکنت در اثر تقلید به وجود نمی آید؟ »

برای درک بهتر این فرایند، می توانید به کتاب راز لکنت زبان مراجعه کنید

اگر گفتار درمانی به جای تقلید کور از اطلاعات کور محققان! خود به تحقیق عملی دست بزند، متوجه می شود که چنانچه با کودک ۳-۴ ساله ای مرتب با لکنت صحبت شود، او نیز مبتلا خواهد شد.

طبق آماری که من از ۴۴۰۰ پرونده مربوط به لکنت زبان در اختیار دارم، شروع لکنت ۳۳۰۰ تن بعد از یک فشار روانی، توسط والدین گزارش شده است؛ و ۱۱۰۰ تن در اثر تقلید از افراد لکنت دار دیگر مبتلا شده اند.

یعنی علت %۷۵ لکنت ها فشار روانی، و %۲۵ به علت تقلید است.

بی تردید آنچه را که من و شما به عنوان لکنت زبان می شناسیم، نمی تواند علت دیگری داشته باشد.

مشاوره گفتار درمانی

مشاوره با کارشناس گفتار درمانی در کلینیک دکتر فرهمندپور

نام و نام خانوادگی (اختیاری)

شماره همراه*

سه) حرفه های متفرقه و نامربوط به موضوع لکنت زبان

این یک قانون کلی و حتمی است که اگر متولیان حرفه ای نتوانند رضایت مردم را جلب نمایند، حرفه های متفرقه و نا مربوط، به این علت که مسئول واقعی نیستند، جای آنان را با رفتار های غیر حرفه ای خواهند گرفت. من بارها در مقالات مختلف این وب سایت دلیل آورده ام که متولیان واقعی لکنت زبان، فقط و فقط گفتار درمانها هستند؛ ولی نتیجه تقلید آنها از محققان بی تحقیق و آشفته حال این می شود که کارایی خود را از دست می دهند و جای آنها را عده ای عوام فریب می گیرند.

یکی از آموزش ها در گروه درمان، تشخیص سریع این نکته است که چه کسانی لکنت زبان دارند- حتی اگر شخص اصلا صحبتی نکند و یا در تلویزیون مصاحبه کند –

موضوع از این قرار است: جوانی به خاطر درمان لکنت خود، رشته روانشناسی را در دانشگاه انتخاب می کند. ولی می بیند چیزی تغییر نکرد! به در و دیوار میزند تا با تغییر جایگاه و به چنگ آوردن پست بالاتر شاید بتواند بر مشکل خویش چیره شود؛ ولی باز چیزی تغییر نمیکند. آیا می توانید حرکت بعدی او را پیش بینی کنید؟ او با مشاهده زمینه خالی، در جایگاه درمان کننده لکنت زبان ظاهر می شود! او در این جایگاه، از احساس تعادل بهتری برخوردار می شود و دو دستی به آن می چسبد. در این جایگاه او نه تنها یک فرد دارای لکنت محسوب نمیشود، بلکه درمان کننده آن است.

 

آیا انتظار دارید که او روزی به خود بیاید و بگوید « آقا منو چه به درمان لکنت زبان! » نه! او تلاش می کند با تبلیغات متنوع، جایگاه تعادلی خود را هر چه بیشتر مستحکم کند و تا آنجا پیش می رود که بدون هیچ پشتوانه علمی و تجربی، ضمن دهن کجی به گفتار درمانها، در رسانه ها مدعی اختراع شیوه ای برای درمان قاطع لکنت زبان در مدتی بسیار کوتاه می شود! اما همه این رفتارها را باید واکنش های سرکوب شده او دانست.

دیدم عده ای به نقد و بگو مگو با ایشان پرداخته اند؛ ولی آیا مشکل لکنت زبان با اینگونه برخوردها حل می شود؟ آیا درد اصلی موضوع لکنت زبان فقط دخالت حرفه های نا مربوط است؟ خیر! مهمترین مشکل این عارضه، تقلید بدون تحقیق متولیان لکنت زبان ( گفتار درمانها ) است. اگر ما ندانیم که لکنت زبان

چگونه آغاز میشود؟ چگونه گسترش می یابد؟ تعریف آن چیست؟

و… هیچگاه نخواهیم توانست از مبتلایان به این عارضه، و همچنین از جایگاه متولیان واقعی آن حمایت کنیم.

بر تیر نظر کرد و پر خویش  بر آن  دید
گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست

آیا شما لکنت دارید؟